چگونگی برش زدن تنه درخت برای تولیدات، کاربردها و اشکال متفاوت

چوب یکی از مصالحی است که کاربرد گسترده ای در جهان دارد.

اکثرا چوب را به صورت اره شده تهیه می کنند اما تعداد کمی از ما پروسه ی تولید الوار چوب آگاهی داریم.

بريدن چوب

قطع و برش درختان اولين مرحله در استحصال چوب مي باشدو كيفيت آن تا حد زيادي به ظاهر و ساختمان درخت در جنگل ، و نیز به زمان قطع درخت بستگي دارد .
هر گونه درخت نيز زمان مخصوص به خود را برای قطع دارد، مثلا براي آكاسيا بيست سال وبراي بيرچ چهل سال و براي درخت بلوط حداقل هشتاد و حد اكثر دويست سال ،
سن مناسبي براي قطع تشخيص داده شده است . اگر درختي زود تر از زمان قطع مناسب قطع شود ممكن است چوب آلات استحصال شده از آن نرم و در برابر حشرات
آسيب پذير تر و مستعد براي برخي معايب فيزيكي باشند.

از طرف ديگر اگر درخت بسيار دير تر از فصل قطع بريده شود ممكن است چوب آن بيمار يا حتي پوسيده باشد.
از آنجا كه شيره گياهي در رشد و افزايش چوب درخت نقش دارد ، درختان مرده كه هنوز قطع نشده اند نيز فاقد ارزش لازم مي باشند . اره كردن يا چهار تراش كردن
گرده بينه ها با روشي كه كمترين ضايعات را داشته باشد روشهاي مختلف زير براي تبديل چوب آلات الواري ميباشند.

قطع و برش درختان

قطع درختان از پائيز آغاز و تا قبل از رسيدن بهار ادامه دارد. به علت اينكه شيره در اين هنگام فعال نيست ,احتمال اينكه نبود آن بر بافتها اثر كند و باعث هجوم حشرات شود ,كمتر است .
به عبارت ديگر در اين وقت جدا كردن پوست از برون چوب ساده تر است . اگر كنده و بخشهايي از ريشه مورد نياز باشد , مي توان درخت را ريشه كن كرد و در نتيجه بيشينه طول تنه بدست مي آید
در غير اين صورت مي توان آن را از پايه با تبر , اره يا ابزار ديگر بريد . هنگامي كه درخت مي افتد ,شاخه ها و در بيشتر موارد پوست براي خشك كردن جدا مي شوند .
بعد از افتادن درختان به سرعت و سهولت به انبارهايي كه بايد در طول زمستان ذخيره شوند منتقل مي شوند تا در بهار وتابستان بتوان بر روي آنها كار كرد.

تبديل تنه ها به الوار

اره كردن يا چهار گوش بريدن تنه به روشي انجام مي شود كه كمترين تلف را داشته باشد . در اينجاراههاي گوناگون تقسيم تنه ها ذكر مي گردد :

الوارهایی که برای ساخت و ساز استفاده می شود از تنه بیش از ۲۰۰۰ گونه مختلف درخت در سراسر جهان، با چگالی و میزان رطوبت متفاوت به دست می آیند. علاوه بر این عوامل، روش برش تنه درختان تعیین کننده کارایی و ویژگی های نهایی هر قسمت از چوب است.

بخش های مختلف تنه

تنه ی درخت عمدتا از فیبرهای سلولوزی و لیگنین تشکیل شده است. بخش های مختلف تنه از بیرون به داخل به این ترتیب است:

پوسته:

لایه های نامنظم از سلول های مرده که از لایه های داخلی حفاظت می کنند.

کامبیون (لایه زاینده و آبکش چوب):

لایه بعد از پوسته که سلول های جدید تولید می کند و هر سال به قطر تنه اضافه می کند.

نرم چوب:

چوب جوان، تمیز و در حال رشد با میزان رطوبت بالا و لیگنین کم.

مغز چوب:

چوب بالغ، تیره و خشن تر به دلیل میزان لیگنین بالا

مغز:

قسمت مرکزی تنه که بسیار خشن و چسبناک است و هیچ رطوبتی ندارد.

هنگام دسته بندی چوب به منظور ساخت و ساز بر اساس سختی چوب (چه برای چوب های نرم و چه چوب های سخت) تعیین نسبت نرم چوب به مغز چوب بسیار مهم است.
چوب های نرم معمولاً ارزان تر و کار کردن با آن ها آسان تر است اما مقاومت آنها کم می باشد در حالی که چوب های سخت مقاومت بیشتری دارند اما گران تر هستند.

پرکاربرد ترین برش های چوب

Rift Sawn

در این روش، برش عمود بر حلقه های سالیانه چوب زده می شود. الیاف چوب نمایان است و چوب دچار پیچ خوردگی و ترک خوردگی های طولی نمی‌شود
اما مقدار بیشتری از چوب نسبت به سایر روشهای برش هدر می رود.

Quarter Sawn

برش موازی بر ۴ محور تنه زده می شود. قطعات دچار پیچ خوردگی نمی شوند و در این روش تعداد حلقه های سالیانه زیاد و کاملا واضح است.

Flat Sawn/Live Sawn

علیرغم اینکه قطعات به دست آمده به دلیل داشتن درصد معینی از مغز چوب و نرم چوب دارای کیفیت بالایی نیستند اما این روش به طور گسترده ای استفاده می شود.
قسمت مرکزی که بر روی هسته منطبق می شود ممکن است دچار شکستگی شود و ما بقی چوب نیز مستعد خمیدگی است.